انتخاب دریچه منهول

علت اولیه تولید دریچه‌های بتنی، گرانی و آمار بالای سرقت دریچه‌های چدنی بود. در واقع تولید کنندگان به سراغ ساخت دریچه‌ای از جنس بتن رفتند چرا که هم قیمت تمام شده بسیار پایینی دارد و هم به دلیل غیر قابل بازیافت بودن، ضد سرقت محسوب می‌شود.

دریچه‌ منهول بتنی علاوه بر قیمت پایین و ضد سرقت بودن، دارای ویژگی‌های مثبت دیگری همچون در دسترس بودن مواد اولیه، ساخت آسان و بدون نیاز به تکنولوژی خاص، مقاومت مطلوب در برابر نور خورشید و نیز فشارهای بالا و همچنین عدم مشکل زنگ‌زدگی و پوسیدگی در محیط‌های مرطوب هستند. این مزایا در نگاه اول هر خریداری را برای انتخاب این دریچه‌ها مجاب می‌کند. اما در کنار این ویژگی‌های مثبت، دریچه‌های بتنی نقاط ضعفی هم دارند که قبل از خرید دریچه باید به آنها نیز توجه نمود.

اصلی‌ترین نقطه ضعف دریچه‌های بتنی، وزن بسیار بالای آنهاست. در واقع به دلیل مقاومت کمتر بتن نسبت به چدن، نیاز است دریچه‌های بتنی با ضخامت بیشتری تولید شوند تا توانایی تحمل بار ترافیکی مدنظر را داشته باشند. طبق استانداردهای موجود، زمان لازم برای باز کردن دریچه‌های منهول باید نهایتا 25 ثانیه باشد اما وزن د

ریچه‌های بتنی آنچنان بالاست که یا اصلا نمی‌توان آنها را باز نمود و چاره‌ای جز شکستن‌شان نیست، و یا باید به کمک چند کارگر و صرف زمان زیاد آنها را باز کرد.

علاوه بر وزن بالا، دریچه‌های بتنی معایب دیگری همچون آسیب پذیری در محیط‌های کلری و سولفاتی و نیز ترک خوردگی ناشی از تکرار فرآیند یخ‌زدگی- یخ‌گشایی دارند که به هنگام انتخاب و نصب آنها بر روی دهانه منهول باید تمام این نقاط ضعف را مدنظر قرار داد.

در ادامه با هدف آسان نمودن تصمیم‌گیری و انتخاب بین دریچه‌های منهول بتنی و دریچه منهول نانوکامپوزیت، خصوصیاتی نظیر وزن، قیمت و پتانسیل سرقت هر دو دریچه مقایسه می‌شوند. همچنین با کنار هم قرار دادن نقاط قوت و ضعف‌شان در قالب یک جدول، امکان مقایسه سریع بین این دو دریچه و انتخاب درست آنها فراهم می‌گردد.

مقایسه قیمت

همانطور که ذکر شد به دلیل در دسترس بودن مواد اولیه (شن، ماسه، سیمان، میلگرد و مواد افزودنی مورد نیاز) و نیز عدم نیاز به تکنولوژی خاص برای ساخت، قیمت دریچه‌های بتنی بسیار پایین است و این ویژگی از مزیت‌های اصلی رقابتی آنها به حساب می‌آید. اما نکته جالب اینجاست که قیمت تمام شده دریچه‌های نانوکامپوزیت به دلیل استفاده از فناوری نانو در ساخت این دریچه‌ها، حتی از نمونه‌های بتنی نیز کمتر است.

وزن دریچه

در میان تمام دریچه‌های منهول، بیشترین وزن مربوط به دریچه‌های بتنی است. این ویژگی اگرچه سبب ضد سرقت شدن آنها می‌گردد اما از طرف دیگر فرآیند حمل، نصب و باز کردن آنها را بسیار دشوار، زمانبر و گران می‌کند. حتی در مواردی گزارش شده است که به دلیل وزن بسیار بالا، امکان باز کردن این دریچه‌ها وجود نداشته و چاره‌ای جز شکستن آنها نبوده است. در نقطه مقابل، دریچه‌های نانوکامپوزیت بعد از دریچه‌های پلی‌اتیلن و کوپلیمر دارای کمترین وزن بوده و فرآیند حمل، نصب و باز نمودن آنها به راحتی انجام می‌شود.

پتانسیل سرقت

دریچه‌های بتنی به دلیل سنگینی بیش از حد و نیز غیر قابل بازیافت بودن، ضد سرقت محسوب می‌شوند. از سوی دیگر دریچه‌های نانوکامپوزیت نیز با داشتن ظاهری شبیه به بتن، سبب فریب خوردن سارقان شده و به تصور اینکه این دریچه‌ها بتنی هستند، اقدام به سرقت‌شان نمی‌کنند.

مقایسه دریچه منهول بتنی و نانوکامپوزیت